Wat zijn de voordelen van ouder worden? Mevrouw van Eindhoven (95 jaar) vertelt het

De meeste mensen denken liever niet te veel na over ouder worden. De rimpels, de pijntjes, de kleine ongemakken… Het klinkt allemaal niet zo aantrekkelijk. Maar voor mevrouw van Eindhoven (95 jaar) is dat anders. Zij kijkt met een glimlach naar de toekomst. “Iedere dag dat ik wakker word, denk ik: wat een cadeau dat ik er nog ben.”  
We ontmoeten elkaar in haar zonnige woonkamer. Aan de muur hangen foto’s van haar kinderen en kleinkinderen. Op tafel ligt een mandje met breiwerk en een vaasje met verse bloemen. “Van mijn buurvrouw gekregen,” zegt ze trots. “Ze weet dat ik blij word van kleur in huis.” 

Een andere blik op ouder worden

“Veel mensen kijken met angst naar ouder worden,” zegt mevrouw van Eindhoven terwijl ze haar kopje thee vasthoudt. “Ze denken aan wat ze allemaal niet meer kunnen of wat ze kwijtgeraakt zijn. Maar ik kijk liever naar wat ik nog wél heb. Ik adem, ik loop, ik lach, ik geniet. Wat wil je nog meer?” 

Ze vertelt dat ze haar man tien jaar geleden verloor. “Dat was zwaar,” zegt ze. “We waren 45 jaar samen. In het begin voelde ik me verloren. Maar toen dacht ik: hij zou niet willen dat ik de rest van mijn leven stil bleef staan. Dus ik ben weer opgestaan. Letterlijk en figuurlijk. Elke dag probeer ik iets te doen waar ik blij van word.” 

Dankbaarheid als levenshouding

Ze pakt een klein schriftje van de vensterbank. “Mijn dankbaarheidsboekje,” zegt ze glimlachend. “Elke avond schrijf ik drie dingen op waar ik dankbaar voor ben. Soms is dat iets groots, zoals een bezoek van mijn kleindochter. Soms iets kleins, zoals de zon op mijn gezicht of een lekker soepje. Dat helpt me om te focussen op wat goed is.” 

Volgens haar is dankbaarheid een spier die je traint. “Als je elke dag even stilstaat bij wat goed gaat, verandert je blik. Dan zie je dat er altijd iets moois is, ook op moeilijke dagen.” 

” Je hebt twee keuzes: klagen over wat je niet meer hebt, of dankbaar zijn voor wat er nog wél is. Ik kies het laatste. Want ouder worden is geen last, het is een zegen. ”

Bewegen met plezier

Ouder worden betekent soms wat fysieke beperkingen, vertelt ze nuchter. “Mijn knieën doen het niet meer zoals vroeger. Traplopen gaat langzamer, en soms moet ik even pauzeren.” Toch blijft ze in beweging. “Ik wandel elke ochtend een klein rondje door de wijk. Niet om fit te worden, maar omdat ik het fijn vind. Onderweg maak ik altijd een praatje. Bewegen houdt niet alleen mijn lichaam, maar ook mijn hoofd soepel.” 

Sinds kort gebruikt ze een wandelstok. “Daar heb ik me eerst tegen verzet,” zegt ze eerlijk. “Ik vond het een teken van zwakte. Maar toen ik eenmaal toegaf dat ik hem nodig had, merkte ik hoe veel makkelijker mijn dag werd. Nu noem ik mijn stok ‘mijn trouwe metgezel’. Het geeft me vrijheid, geen beperking.”

Zorg voor lichaam en geest

Mevrouw van Eindhoven zorgt goed voor zichzelf. “Ik eet gezond, neem mijn vitamines, en drink genoeg water,” zegt ze. “Dat klinkt simpel, maar het maakt echt verschil. En ik slaap op tijd. Als ik goed rust, voel ik me beter en ben ik gezelliger voor anderen.” 

Ze lacht. “Ik zeg altijd: je moet jezelf behandelen als je beste vriendin. Lief zijn voor jezelf, ook als je lichaam wat tegensputtert.” 

De kracht van sociale contacten

Een belangrijk onderdeel van haar geluk zijn haar sociale contacten. “Ik heb een vaste koffiegroep op dinsdag. We kletsen, lachen en delen ook onze zorgen. Soms brengen we soep voor elkaar mee. Dat doet zó goed.” 

Ze vertelt dat eenzaamheid een groot probleem is bij veel ouderen. “Daarom bel ik elke week iemand op waarvan ik weet dat die weinig bezoek krijgt. Even vragen hoe het gaat, even luisteren. Dat kost zo weinig tijd, maar het betekent veel. En het geeft mij ook energie.” 

Hulp aannemen zorgt voor vrijheid

Mevrouw van Eindhoven weet dat veel mensen moeite hebben met het aannemen van hulp. “Ik begrijp dat wel,” zegt ze. “Je wil onafhankelijk blijven. Maar ik heb geleerd dat hulp vragen geen zwakte is. Toen ik mijn rollator kreeg, dacht ik eerst: wat erg! Totdat ik merkte dat ik erdoor weer naar de markt kon. Nu race ik er vrolijk mee rond,” zegt ze lachend. “De mensen van de groentekraam kennen me inmiddels allemaal.” 

Ook maakt ze gebruik van een maaltijdservice. “Ik kook nog wel eens, maar niet elke dag. Die maaltijden zijn gezond en lekker, en het scheelt me zoveel energie. Door dat soort hulp houd ik juist ruimte over om leuke dingen te doen.” 

Doe wat je energie geeft!

Op tafel ligt een stapel tijdschriften, een kruiswoordpuzzel en een half afgemaakte sjaal. “Ik houd van bezig zijn,” zegt ze. “Stilzitten is niets voor mij. Breien, lezen, muziek luisteren – het maakt me blij. En als ik een slechte dag heb, doe ik juist iets waar ik energie van krijg. Dan zet ik mijn favoriete muziek op en dans ik door de kamer. Dat mag dan misschien niet zo sierlijk meer zijn, maar het voelt heerlijk!” 

Ouder mogen worden is een zegen

Als we aan het eind van het gesprek afscheid nemen, zegt ze iets dat nog lang blijft hangen. 
“Ouder worden is niet vanzelfsprekend,” zegt ze zacht. “Ik heb vrienden verloren die die kans niet kregen. Dus elke dag dat ik er nog ben, is een dag om te vieren. Natuurlijk heb ik mijn pijntjes, maar ik leef. En leven is het mooiste wat er is.” Ze glimlacht. “Je hebt twee keuzes: klagen over wat je niet meer hebt, of dankbaar zijn voor wat er nog wél is. Ik kies het laatste. Want ouder worden is geen last, het is een zegen.” 

Soms lukt het (even) niet meer om alles zelf te doen. Denk aan boodschappen doen, het huishouden of je dag indelen. De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) zorgt dat je daar hulp bij krijgt. Zo kun jij langer, zelfstandig thuis wonen en blijf je onderdeel van de maatschappij. Wil jij meer weten over ondersteuning vanuit de Wmo? Lees dan hier verder.