Thuishulp Sophie heeft een groot hart voor mensen die wel wat hulp kunnen gebruiken. Met name ouderen. Logisch dat zij een goede band heeft met al haar negen vaste cliënten. Op de fiets doorkruist Sophie haar Brabantse woonplaats, onder de rook van Den Bosch. Ze vertelt graag over die ene bijzondere cliënt, met dito hobby.
Post bezorgen én schoonmaken bij mensen thuis. In haar eerste jaren als thuishulp combineerde Sophie twee banen. Maar met de tijd werd haar steeds duidelijker dat ze een keuze moest maken. Wilde maken. Ze koos voor de thuiszorg en daar heeft ze nooit spijt van gehad. Het fijne contact met de mensen bij wie ze werkt, de flexibiliteit en niet te vergeten Tzorg als werkgever maken haar werk waardevol.
Soms krijgt ze in haar werk te maken met mensen die amper nog contact hebben met de buitenwereld. Een enkele keer komt familie langs, maar het grootste deel van de dagen brengen mensen alleen door. Dat is eenzaam. Dan ben je blij als je vast thuishulp er weer is. Heel blij. Zo was het ook met mevrouw Ewijk, een ernstig zieke dame. Buiten Sophie om. Kreeg ze alleen af en toe bezoek van haar dochter.
Sophie verbaast zich niet snel ergens over, maar ze keek haar ogen uit toen ze voor de eerste keer bij mevrouw Ewijk kwam. In de gang, de woonkamer en een stukje verder in de keuken: overal stonden bouwwerken van Lego. Van klein tot behoorlijk groot; van hond tot vliegtuig en kathedraal.
In de loop der tijd viel het Sophie op dat mevrouw haar fantastische bouwwerken afstemde op het seizoen of wat er te doen was in het dorp. In het voorjaar bouwde zij de mooiste paasdecoraties en in kersttijd had zij als eerste de Lego-adventskalender. Ook maakte zij een compleet kermisterrein met draaimolen en schiettent. En bouwde ze Zweinstein, het beroemde kasteel en de toverschool van Harry Potter. Sophie was iedere keer weer onder de indruk. En ook Sophie’s man, Marcel, raakte geïnspireerd door de verhalen over de bouwwerken van mevrouw.
Op een avond viel mevrouw Ewijk en kon ze haar dochter niet bereiken. Ze zou wel wachten tot de volgende dag, liet ze Sophie weten. Geen sprake van, vond Sophie en ze belde meteen 112. De ambulance heeft haar meegenomen naar het ziekenhuis. Hoewel ze de volgende dag weer naar huis mocht, ging het niet goed met mevrouw. Enkele dagen later moest ze toch weer worden opgenomen. Daarna is ze niet meer thuis geweest.
Zes weken later overleed mevrouw. Op het moment dat Sophie en haar man Marcel naar het hospice wilden gaan voor een, misschien wel laatste bezoek, kregen zij het telefoontje. Het was voorbij. Voor de rouwkaart en het bidprentje was gekozen voor een foto van haar lievelingsbloem, een korenbloem. Die foto had Marcel gemaakt voor het ziekenhuis waar mevrouw had gelegen. Voor Marcels eerstvolgende verjaardag kocht Sophie een bijzonder cadeau: een fototoestel. Van Lego.
Soms lukt het (even) niet meer om alles zelf te doen. Terugvallen op je omgeving is niet altijd een optie. Ondersteuning bij dagelijkse dingen is dan wel zo prettig. Zoals iemand die helpt bij het huishouden, je dag indelen of boodschappen doen. De Wet Maatschappelijke ondersteuning (Wmo) kan zorgen dat je die hulp krijgt. Zo kun jij zelfstandig thuis wonen en blijf je onderdeel van de maatschappij. Dankzij de Wmo kreeg mevrouw Ewijk bijvoorbeeld hulp bij het huishouden, geregeld door de gemeente. Wil jij ook iemand die voor je klaarstaat zoals thuishulp Sophie? Lees hier dan wat de Wmo voor jou kan betekenen.
